(Gr. amfi-ballein = aan twee kanten werpen of stellen, twijfelen). Retorische term voor een taalkundig bepaalde ambiguïteit, m.a.w. voor een uitspraak die dubbelzinnig is (Fr. double entente) hetzij door het gebruik van woorden die in de gegeven context een verborgen betekenis kunnen hebben, hetzij doordat de zin twee grammaticale lezingen toelaat. Indien met opzet gebruikt, is de amfibolie een vorm van woordspel*.