Redevoering of geschrift ter verdediging en rechtvaardiging van de leer, bedoelingen of handelingen van personen of instellingen. Bekend is bv. de Apologie van Socrates, door Plato geschreven. Toen vele vroegchristelijke schrijvers (o.a. Origenes en Tertullianus) in dergelijke werken het christelijk geloof verdedigden en het heidendom aanvielen, ontstond het genre van de apologetiek, dat ook nog in latere eeuwen veelvuldig beoefend werd (o.a. door Pascal, Apologie de la religion chrétienne, 1654 en Newman, Apologia Pro Vita Sua, 1864)