(Gr. katalègein = ophouden). Benaming van een versslot, waarbij in de laatste voet één of meer lettergrepen ontbreken. Is deze laatste versvoet volledig, dan spreekt men van een acatalectisch (Gr. niet-ophoudend) vers. Een vers waarbij in het midden en op het einde een lettergreep ontbreekt, wordt dicatalectisch (Gr. di = twee) genoemd. Is de laatste voet volledig weggevallen, dan spreekt men van een brachycatalectisch vers (Gr. brachys = kort). Hypercatalectisch noemt men dan weer een vers met een overtollige laatste lettergreep (Gr. hyper = over de grens heen). Indien deze overtollige lettergreep voor de aanvangsklinker van het volgende vers geëlideerd wordt (zie elisie), dan spreekt men van een hypermetrisch vers.