(hinkjambe < Gr. cholos = mank, hinkend). Antieke versvorm waarbij van een vers bestaande uit zes jamben de laatste vervangen wordt door een trochee of spondee, wat leidt tot een breuk in de cadens: pgihgipqgihgipgigp.
Bv. Miser Catulle, desinas ineptire
et quod vides perisse perditum ducas. (Catullus, VIII, 1-2)