Antieke versvoet bestaande uit de combinatie van een choree (= trochee) en een jambe: gug. Sommige auteurs beschouwen deze versmaat als een catalectisch adonisch vers: guig. Hij wordt vaak in koorliederen gebruikt en vormt ook een onderdeel van verschillende antieke vers- en strofevormen. Zie o.a. asclepiadeïsche* en sapphische* versmaat.
