(Gr. onderscheiding, verdeling < di-airein = in twee stukken nemen, afzonderlijk nemen, in tweeën verdelen). 1. In de metriek: het samenvallen van het einde van een versvoet en van een woord, wat aanleiding kan geven tot een pauze (zie cesuur).
2. In de grammatica: de breking (splitsing) van een tweeklank of lettergreep, in het bijzonder om metrische redenen (bv. gescheiden uitspraak van twee opeenvolgende klinkers; in het Nederlands doorgaans aangeduid door een koppelteken of een trema). Zie ook syncope. Bv. horen i.p.v. hoorn.
3. In de retoriek: het breken van een begrip in verschillende onderdelen. Zie accumulatio.
Menu