(Gr. di- = twee; stichos = versregel). Dubbelvers (di-stichos) of strofe bestaande uit twee verzen. Op basis van het aantal verzen spreekt men zo ook van tristichon (drie), tetrastichon (vier), pentastichon (vijf), enz.
In de antieke metriek een strofevorm bestaande uit een hexameter en een pentameter. Deze strofevorm werd vaak in het epigram gebruikt, maar vooral in de elegie, waaraan het distichon trouwens zijn volledige naam ontleent. Het elegisch distichon werd ook in de Duitse Klassik (Klopstock, Schiller, Goethe, Hölderlin) veel gebruikt. Bekend is Schillers memo-vers ‘Das Distichon’:
Im Hexameter steigt des Springquells flüssige Säule,
Im Pentameter drauf fällt sie melodisch herab.
Menu