(Lat. helderheid < e-videri = duidelijk gezien worden, helder zijn). In de antieke Literatuur: en retoriek een beschrijving die personen, gebeurtenissen of zaken zo levendig en gedetailleerd voor de geest roept dat een reëel of gefantaseerd ooggetuigenverslag van de auteur wordt verondersteld. Bv. de beschrijving van het schild van Achilles in Homerus’ Ilias, zang XVIII. In het Latijn vindt men de synoniemen demonstratio (aanschouwelijke voorstelling), descriptio (beschrijving) en illustratio (verlichting, toelichting); in het Grieks gebruikt men diatyposis (volmaakte vormgeving, levendige beschrijving), enargia (helderheid) of hypotyposis (schets). Zie ook teichoskopie. Zie ook pictorialisme, ut pictura poesis *.
