Dramatisch genre ten tijde van de rederijkers (kunst), moraliserend, maar ontspannend van toon. Het spel, zonder intrige, is een episodische aaneenschakeling van monologen, gebracht door personages van allerlei pluimage en eindigend met een lied (factieliedeken). Dergelijke stukken behoorden tot het repertoire van landjuwelen (sien landjuweel). Bv. P. de Herpener, Van den Coninc Philippus (1556).