(Gr. hendeca = elf). Elflettergrepige antieke versvorm, bestaande uit een tweelettergrepige basis ( hg of kk of gh ), een choriambe ( gug ) en een hypercatalectische jambische dipodie ( hghgh ). Hij wordt ook phalaecisch vers genoemd naar de Griekse dichter Phalaecus. In de Latijnse poëzie werd hij door Catullus gepropageerd.
Daarnaast wordt de benaming ook gebruikt voor de beginverzen van de alcaïsche en sapphische versmaat/strofe. Het Italiaanse sonnet werd eveneens meestal in elflettergrepige verzen geschreven (endecasillabo; zie ook heroïsch vers ). Bv. Petrarca, Canzoniere (ca. 1370).