(Dts. een verklaring erin leggen; vandaar (ironisch) inlegkunde i.p.v. uitlegkunde). ‘Fout’, gemaakt door de lezer/criticus als hij zijn interpretatie onvoldoende toetst aan de objectieve gegevens binnen een literair werk, en zo aan dat werk een betekenis of bedoeling toeschrijft die er niet in zit. Haalt hij bij de interpretatie het werk volledig naar zijn eigen ervaringswereld toe, dan spreekt men van ‘Anschliessung’ (H. Link).
Literatuur: E. Leibfried, Kritische Wissenschaft vom Text, 1970, pp. 69-119.