Breed uitgesponnen vergelijking, gewoonlijk uit de sfeer van de natuur. Bepaalde elementen ervan illustreren de beschreven toestand of gebeurtenis; andere dienen louter als versiering, zodat de vergelijking dikwijls een tafereel op zichzelf vormt. Dit type van vergelijking wordt naar Homerus genoemd, omdat hij het veelvuldig gebruikte in de Ilias en de Odyssee. In de Nederlandse literatuur treffen we ze o.m. aan in Gorters Mei (1889):
Bv. Was zo de zee? Neen, neen, een stad geleek
ze, pleinen en straten in de kermisweek,
Boerinne’ en boeren, en muziek en dans
In de herbergen en in lichten krans
Om elke markt de snuisterijenkramen.
Of als een koning komt en alle ramen
Zijn licht des avonds en uit ieder dak
Een witte vlag. Zo was de zee …
Literatuur; J.C. Kamerbeek, ‘Problematiek van de vergelijkingen in Homerus’ Ilias’ in Forum der letteren, 1962, pp. 33-47.