Hyperonymie, hyponymie (Gr. over- resp. onder-noemen). Termen uit de zgn. lexicale semantiek die, zoals antonymie en synonymie*, betekenisrelaties tussen woorden (lexicale elementen) aanduiden. Hyponymie is dan de relatie tussen een woord en een overkoepelend begrip waarvan het hyponieme woord een specificatie is. Zo zijn ‘jambe’ en ‘trochee’ hyponiemen van ‘versvoet’. Met hyperoniem duiden we het overkoepelend begrip aan. Het woord epiek, zelf een hyponiem t.o.v. ‘genre’, is aldus hyperoniem t.o.v. ‘avonturenroman’ en ‘psychologische roman’.
# M-F. Motureux (red.), L’hyponymie et l’hyperonymie, 1990.