Extreme vorm van surrealistische visuele poëzie, waarbij de tekens louter om hun grafische en ruimtelijke waarde gebruikt worden. Deze ‘onleesbare’ teksten, die in zekere zin onuitspreekbaar en onverstaanbaar zijn, moeten echter niet geplaatst worden in de traditie van de nonsensicale poëzie, maar zijn een late uitloper van de Dada-revolte. De voornaamste pleitbezorgers van het lettrisme, Isidore Isou en Maurice Lemaître, beschouwden dit type poëzie als de absolute bevrijding van het poème en prose. Het destructieve karakter dat deze vorm van literatuur kenmerkt, maakt dat het niet verward mag worden met de in de Nederlandse letteren meer bekende atonale (sien Atonale poëzie ) en concrete poëzie .
Literatuur: M. Lemaître, Qu’est ce que le lettrisme?, 1954. Id., Le lettrisme dans le roman et les arts plastiques devant le pop-art et la bande dessinée, 1967. St. Foster (red.), Lettrisme: into the present, 1983.