In een literaire context, aanduiding voor teksten die in meerdere talen zijn gesteld. De verschillende talen kunnen zelfs door elkaar gebruikt worden: dat gebeurt bv. in de speels-parodiërende macaronische poëzie (sien macaronisch gedicht, in radicaal modernistische en Babylonische taalexperimenten als Finnegans Wake (1939) van James Joyce, of in de taalkundig hybride schriftuur van heel wat post-koloniale literatuur. Voor dat laatste, denk bv. aan het gebruik van ‘spanglish’ in chicano literatuur en van ‘Gastarbeiterdeutsch’ in Duitse immigrantenliteratuur, of aan het doelbewust ‘rotten English’ in het werk van de Nigeriaanse auteur Ken Saro-Wiwa. Bestaande maar ook verzonnen talen kunnen worden ingeschakeld, zoals vaak het geval is in sciencefiction en fantasy. Vreemde talen kunnen integraal (hele passages) dan wel selectief (interferentie: leenwoorden, vreemde aanspreekvormen, een accent …) aangewend worden. De distributie van de talen en de exacte modaliteiten van hun combinatie kunnen evenveel variatie vertonen als de mogelijke effecten: esthetische vervreemding, humor, mimetische weergave van een veeltalige werkelijkheid, taalsociologische kritiek op bestaande verhoudingen tussen talen en taalvarianten, enz. Mede onder invloed van Bakthin (die er op wees dat zelfs eentalige teksten een soort polyfonie vertonen) en van disciplines als de sociolinguïstiek, de postkoloniale literatuurstudie en de vertaalwetenschap, is de literatuurstudie zich meer en meer gaan losmaken van nationale denkkaders (één natie, één literatuur, één taal: de literaire standaardtaal), zodat nu meer aandacht wordt geschonken aan taalvariatie, taalcontact en meertaligheid in de literatuur. Ook de schrijvers voelen zich veel minder gebonden door de verwachting van eentaligheid en de norm van de taalkundige puritas (zie Barbarisme). In een roman als Vluchtwegen (2006) van Michiel van Kempen hoort men echo’s en flarden, vertaald of onvertaald, uit het Algerijns-Arabisch, Engels, Hongaars, Lingala, Russisch, Surinaams, en nog ettelijke andere talen.
Literatuur: L. Forster, The Poet’s Tongues. Multilingualism in literature, 1970. D. Delabastita & R. Grutman (red.), Fictionalising Translation and Multilingualism, themanummer Linguistica Antverpiensia, 2005.