(Lat. miracula = iets verwonderlijks < mirari = zich verwonderen over). Laat-middeleeuws toneelspel dat nauw aansloot bij het volksgeloof met zijn verering voor heiligen en naamdagen. De stof voor deze toneelspelen, vaak geput uit legenden (sien legende) van volkse oorsprong, behandelde een of ander mirakel, meestal i.v.m. de figuur van O.-L.-Vrouw. Bv. Jan Smeken, Tspel van den heiligen sacramente van der Nyeuwenvaart (ca. 1500).
Literatuur: J.A. Worp, Geschiedenis van het drama en van het toneel in Nederland, 1903, pp. 33-40. C. Caspers, De eucharistische vroomheid en het feest van sacramentsdag in de Nederlanden tijdens de late Middeleeuwen, 1992.