Theater dat een sterke integratie van muziek en woordtoneel beoogt. Waar de opera (It. opera musica = muziekwerk < Lat. opus = werk) zich vaak laat leiden door literair weinig ambitieuze libretto’s (sien libretto) , waarin de verhalende handeling dikwijls fungeert als een vrij ongeloofwaardige aaneenschakeling van aria’s die als dusdanig losstaande virtuozenstukjes worden, beoogt het muziekdrama een kwalitatief hoger peil. In hun streven naar een homogene eenheid van woord en muziek zochten de componisten aansluiting bij de gecanoniseerde literatuur of vonden ze inspiratie in het eigen culturele erfgoed. Een belangrijk vertegenwoordiger van het muziekdrama was Richard Wagner (bv. Tristan und Isolde, 1859). Zie ook opera.
Literatuur: U. Weisstein, The Essence of Opera, 1964. J.D. Drummond, Opera in Perspective, 1980. C. Dahlhaus, Vom Musikdrama zur Literaturoper, 1983. R. de Groot, Beheersing en overgave in recente Nederlandse muziekdrama’s, 1994.