(Gr. para-frazein = spreken naast, aan de rand van). Oorspronkelijk: een retorische oefening die erin bestond een tekst om te zetten in een ander genre of andere stijlsoort. Tijdens de renaissance ook gebruikt als synoniem voor vrije vertaling. Algemeen: een omschrijving van een tekst met andere woorden, in het bijzonder het hérverwoorden van een tekst of van tekstfragmenten met het doel de betekenis ervan te verduidelijken. De parafrase is dan meestal uitgebreider dan de originele tekst. Zie ook Heresy of paraphrase of paraphrase, vertaling.
Literatuur: C. Fuchs, La paraphrase, 1982.