Historisch ordeningsprincipe van de literatuur; het indelen van de literatuurgeschiedenis in tijdvakken of stromingen. Verschillende criteria worden daarbij aangewend, maar algemeen kan men stellen dat de grenzen tussen diverse periodes niet steeds nauwkeurig kunnen worden getrokken, daar meestal uiteenlopende factoren op elkaar inspelen. Aldus bestaat er steeds een dynamische relatie tussen de ‘dominante’ periodecode enerzijds en conserverende (epigonale (sien epigonenliteratuur) en sterk vernieuwende (avant-gardistische*) codes anderzijds. Ook buitenliteraire invloeden (revoluties, volksverhuizingen, uitvindingen e.d.) moeten in rekening gebracht worden. Zie ook beweging*, literatuurgeschiedenis*.
Literatuur: Courants littéraires, époques littéraires, themanummer Neohelicon, 1973. Literatuur: E. Kunne-Ibsch, ‘Periodiseren: de historische ordening van literaire teksten’ in W.J.M. Bronzwaer e.a. (red.), Tekstboek Algemene Literatuurwetenschap, 1977, pp. 284-297. Literatuur: A.L. Sötemann, ‘Poetics and Periods in Literary History: a first draft’ in D.H. Green e.a. (red.), From Wolfram and Petrarch to Goethe and Grass, 1982, pp. 623-631 (DBNL 2005).
Literatuur: M. de Smedt, ‘Periodisering en periodiseringscriteria in de negentiende-eeuwse Vlaamse literatuurgeschiedschrijving’ in A. Deprez & W. Gobbers (red.), Vlaamse literatuur van de negentiende eeuw, 1990, pp. 70-83. Themanummers Lili, 1995 en Revue d’Histoire littéraire de la France, 2002.