(Gr. met veel (polys) naamvallen (ptosis)). De herhaling binnen dezelfde zin van hetzelfde woord, maar in een andere naamval of zinsfunctie.
Bv. De koning der koningen.
Plautus: ‘Homo homini lupus’ (De ene mens is een wolf voor de andere).
Doordat het betekenisverschil tussen de betreffende woorden telkens minimaal en helemaal doorzichtig is (grammaticale motivatie), ligt deze figuur veel dichter bij gewone herhaling dan bij woordspel. Zie ook epanalepsis, traductio,variatio.