(Gr. polys = veel; syndetos = samengebonden). Verbinding van ten minste drie zinnen, woorden of woordgroepen door vóór elk lid een voegwoord te gebruiken (to. asyndeton). Dit stijlmiddel wordt vooral in de klassieke talen gebruikt om de geledingen van langere mededelingen te verduidelijken of om op elk lid afzonderlijk de volle nadruk te leggen.
Bv. C. Julius Caesar, De bello Gallico, II 19: ‘… ut paene uno tempore et ad silvas et in flumine et iam in manibus nostris hostes viderentur’ (… zodat men de vijand bijna tegelijkertijd zowel bij de bossen als in de rivier als vlak bij de onzen zag).