Laatmiddeleeuwse roman in proza, vaak omzettingen – in meerdere of mindere mate bewerkt – van oudere teksten in versvorm (Karelepiek , arthurepiek, Oosterse romans (sien Oosterse roman), enz.). De prozaromans waren aanvankelijk bestemd voor de culturele en intellectuele elite, maar evolueerden geleidelijk, vooral met de opkomst van de drukpers, naar een vorm van populaire literatuur (zie volksboek *).
Literatuur: E. Ruhe & R. Schwaderer (red.), Der altfranzösische Prosaroman, 1977.R. Resoort, Een schoone historie vander borchgravinne van Vergi. Onderzoek naar intentie en gebruikssfeer van een zestiende-eeuwse prozaroman, 1988.