(Lat. onderzoek, bevraging). Retorische term voor de strijdvraag (het onderwerp) van een redevoering . Men maakt een onderscheid tussen enerzijds de quaestio finita of specialis, ook wel hypothesis genoemd (Gr. onder-stelling, stelling onder gezag van), en anderzijds de quaestio infinita of generalis, ook thesis genoemd. De quaestio finita is gericht op concrete personen of feiten, bv. of X de moord op Y gepleegd heeft. De quaestio infinita is abstract, bv. of een dronken man een moord kan plegen.