(Lat. gesprek; Gr. synoniem ethopoeia < ethos = karakter; poiein = creëren in woorden, beschrijven). Voorstelling van een persoon door middel van een imaginaire toespraak of brief. De sermocinatio werd vaak gebruikt in de antieke retoriek en geschiedschrijving. De redenaar wendt zich af van zijn eigen persoon (zie aversio) en legt zijn woorden (in directe rede geformuleerd) in de mond van een andere persoon, waarbij hij de typische spreektrant van deze persoon nabootst. Zie ook percontatio.
Menu