(Lat. bossen). De titel van vijf boeken met gelegenheidsgedichten van Publius Papinius Statius (eerste eeuw n.C.). Nadien werd silvae een genreaanduiding voor een gemengde verzameling korte gelegenheidsgedichten die naar vorm en inhoud erg verschillen en willekeurig bij elkaar lijken te staan als bomen in een bos. Dezelfde betekeniscomponent van onbewerkt, willekeurig geordend materiaal vinden we terug in J.G. Herders Kritische Wälder (1769 en, postuum, 1846), dat echter een verzameling prozageschriften is.
Menu