Syncope

(Gr. sun-koptein = kort hakken, inkorten). Metrische term voor de uitstoting van een onbeklemtoonde letter(greep) binnen in een woord, bv. peric(u)la, ama(ve)runt. Een aanverwant verschijnsel is de synizesis (Gr. sun-izein = tezamen vallen), nl. het versmelten van twee klanken die bij verschillende lettergrepen behoren, tot één klank, bv. dehinc. Synizesis is op zijn beurt nauwelijks te onderscheiden van de synaeresis (Gr. sun-aerein = tezamen nemen), waarbij de eerste klinker veeleer als een medeklinker wordt uitgesproken, bv. alveo. Het omgekeerde van de synizesis of synaeresis is de diaeresis, nl. de splitsing van een lettergreep in twee klinkers, bv. miluus i.p.v. milvus. Zie ook elisie.