Rederijkersspel (sien rederijkers (kunst) van korte duur met ernstige of komische inhoud, dat met een beperkt aantal personages bij feestelijke maaltijden rondom de tafel werd opgevoerd. Kenmerkend zijn het nauwe contact met het publiek, de overwegend allegorische personages, de aanbieding van symbolische geschenken en het debat- en discussiekarakter in de vorm van eenvoudige woordenwisselingen over bepaalde ideeën. Het genre werd door de jonge Hooft gemoderniseerd en fungeerde vaak als bruiloftsspel. Zie ook tussenspel.
Literatuur: P. Lammens-Pikhaus, Het tafelspel bij de rederijkers, 2 vols., 1988-89. Th. Broekmans (inl.), De “tafelspelen” van Pieter Cz Hooft, 1992.