(Eng. stadssage). Moderne vorm van mondeling overgedragen volksverhaal (orale literatuur ). Het gaat om veelal gruwelijke verhalen die als echt gebeurd voorgesteld worden. Doorgaans circuleren ze in de vorm van geruchten, zodat ze niet uitgroeien tot volwaardige verhalen met begin en einde. De context is die van de sporadische en toevallige doorvertelling; bij wijze van ANEKDOTE pakt men uit met een verhaal dat men uit goede bron vernomen heeft. Merkwaardig is de hardnekkigheid waarmee bepaalde van deze hedendaagse lugubere verhalen de ronde blijven doen; bv. het verhaal van het zoekgeraakte lijk, de baby die door een rat doodgebeten is, de krokodillen die in de rioleringen leven, enz. Ze zijn gewoonlijk gesitueerd in de leefwereld van de industriële, verstedelijkte samenleving. In deze zin kan men de urban legends in de traditie plaatsen van de oude volksverhalen die omgewerkt en aangepast zijn aan de moderne omstandigheden.
Literatuur: S. Top, ‘Van gestolen grootmoeders en andere lugubere verhalen’ in De Brabantse Folklore, 1984, pp. 69-85. B. Klintberg, ‘Urban Legends: some European studies on the modern urban legend’ in Motif: International Review of Research in Folklore & Literature, 1982, pp. 1-6.