De term is afgeleid van Vau de Vire, d.i. de vallei van de Vire, in Normandië, en slaat oorspronkelijk op het aldaar populaire drinklied met satirische inslag dat in de vijftiende eeuw door Olivier Basselin gelanceerd zou zijn. Naast deze betekenis van hekelend gelegenheidslied, verstaat men er vanaf het einde van de zeventiende eeuw een licht toneelspel onder met ballet en liedjes, vaak door het publiek meegezongen. In de negentiende eeuw, en nu nog, betekent vaudeville een luchtig blijspel met veel verwikkelingen en een ondeugende ondertoon; het bevindt zich in de sfeer van het boulevardtoneel*. In de Verenigde Staten, vooral in de eerste helft van de twintigste eeuw, staat vaudeville voor een specifieke spektakelvorm met komische, muzikale en acrobatische nummers.
Literatuur: C. & L. Samuels, Once Upon a Stage. The merry world of vaudeville, 1974. A. Slide, The Encyclopedia of Vaudeville, 1994. H. Schneider (red.), Timbre und Vaudeville. Zur Geschichte und Problematik einer populären Gattung im 17. und 18. Jahrhundert, 1999.