(Lat. leven). Biografie waarin het al dan niet legendarische leven van een heilige wordt verteld, vooral met de bedoeling de heiligheid van de beschreven persoon aan te tonen en de devotie te stimuleren. De historische en literaire waarde van de (meestal middeleeuwse) vitae is sterk uiteenlopend. Veelal volgens een stereotiep model opgebouwd, verdwijnt de persoon van de heilige achter de clichés. Niettegenstaande het kritiekloze en naïeve karakter blijft deze vorm van hagiografie belangrijk voor de (literatuur)historicus, omdat door de gemeenplaatsen heen de toenmalige mentaliteit spreekt. De term wordt anderzijds ook gebruikt voor de levensbeschrijving van niet-heiligen (figuren uit de kerkgeschiedenis, kunstenaars, staatsmannen).