(Lat. re-portare = terug-dragen, terug-brengen). Verslag van waargenomen feiten en gebeurtenissen voor pers, radio of televisie. De verslaggever heeft zich ter plaatse begeven en stelt op basis van eigen waarneming en documentatie zijn verslag samen. De eis tot waarachtigheid sluit een zekere persoonlijke inbreng in de vormgeving van het verslag niet uit. In de literatuur spreekt men van een reportageachtige stijl of van een reportageachtige roman wanneer een zo waarheidsgetrouw mogelijke weergave van feiten en reële toestanden nagestreefd wordt. Het aanwenden van de reportagevorm in ‘literaire’ teksten kadert in de principiële weigering fictie of zelfs ‘literatuur’ te schrijven. In de Nederlandse literatuur vindt men deze houding terug in het werk van o.a. D. Robberechts, W. van den Broeck en P. Koeck; ook in H. Mulisch’ Bericht aan de rattenkoning (1966) over de Provobeweging, en in zijn Het woord bij de daad (1968) over de Cubaanse revolutie. Zie ook faction, journalistiek, reisbeschrijving.
Literatuur: D. Compère, ‘Une écriture romanesque: le reportage’ in Europe, 1981, pp. 38-45. P. Zimmermann, ‘Die Reportage’ in Th. Koebner (red.), Neues Handbuch der Literaturwissenschaft, vol. 20, 1983, pp. 141-160. K. Beekman, De reportage als literair en avantgardistisch genre, 1984. H. Vreekamp (red.), Journalistieke reportage: het grote verhaal in de media, 1994.