(Eng. scene). Begrip uit het verhaalonderzoek, ontleend aan het toneel. Er wordt een presentatievorm mee aangeduid die, in tegenstelling tot het bericht, de dramatische illusie van directheid verhoogt. Daarbij moeten verteltijd en vertelde tijd gelijklopen (zgn. isochronie) zoals in dialogen of moment-na-momentbeschrijvingen. Dit betekent doorgaans dat de vertelinstantie zich als zodanig op de achtergrond houdt (verg. de begrippenparen to tell/to show en Bericht/Darstellung).
Menu