(sinne- of zinnespel). Toneelvorm van de rederijkers (kunst). Sinnespelen zijn allegorisch opgezette explicatieve spelen van didactisch-moraliserende aard, die vaak geschreven zijn op een ‘sin’, een bepaalde gedachte, die in wedstrijdverband als een opgave werd geformuleerd. Naar strekking en vormgeving staan deze spelen zeer dicht bij de MORALITEIT. Zie ook sinnekens. Een belangrijke verzameling vormen de zgn. Gentse spelen van 1539.
Literatuur: M. Spies, ‘“Op de questye…”: over de structuur van 16e-eeuwse zinnespelen’ in De nieuwe taalgids, 1990, pp. 139-150.