De term teksttype wordt aangewend om een groep teksten aan te duiden, zowel literaire als niet-literaire, die specifieke kenmerken gemeen hebben. Op basis van een aantal indelingscriteria maakt men een classificatie die de differentiërende tekstkenmerken van elk type in kaart wil brengen (typologie ). Als criterium fungeren dan dominante tekstelementen van modale, stilistische, syntactisch-structurele en/of thematische aard. In die zin zijn talloze pogingen tot typologisering ondernomen, meestal op basis van de communicatiesituatie (zie communicatiemodel ). Doorgaans maakt men, op grond van hun respectieve functies, een onderscheid tussen expressieve, referentiële, appellatieve en artistieke (poëtische) teksten. Ook ‘gewone’ taalgebruikers zullen steeds, op meer intuïtieve wijze, teksten gaan interpreteren en indelen volgens teksttypologische regels. Daarbij onderscheiden ze moeiteloos teksttypes als krantenbericht, novelle, advertentie, essay, sonnet, preek, boekbespreking, griezelverhaal, enz. Zie ook genre(s) .