(ook tencon, tenso; It. tenzone = twist, strijd < Lat. contendere = strijden, twisten). Galant strijdgedicht, bestaande uit een samenspraak tussen twee dichters of tussen een dichter en een fictieve tegenspeler, over allerlei onderwerpen (liefde, politiek …). Geleidelijk evolueerde het genre naar het partimen en het jeu-parti, . We vinden het in de twaalfde eeuw terug in de Provence, vanwaar het zich verspreidde naar het noorden van Frankrijk, Italië en Sicilië. Een belangrijk tensondichter is Adam de la Halle.
Literatuur: E. Köhler, ‘Zur Entstehung des altprovenzalischen Streitgedichts’ in Zeitschrift für Romanische Philologie, 1959, pp. 37-88. M. Shapiro, ‘Tenson e partimen: la tenson fictive’, in Atti XIV Congresso internazionale di linguistica e filologia romanza, 1981, vol. V, pp. 287-301.