(Lat. bestia = dier). Een middeleeuws didactisch genre, meestal in versvorm, waarin met allegorische bedoelingen de karakteristieke eigenschappen van dieren worden vermeld. Het genre kende zijn hoogtepunt van de twaalfde tot de veertiende eeuw in Frankrijk. Bv. J. van Maerlant, Der Naturen Bloeme (ca. 1266). Ook in de moderne letterkunde vinden we het genre terug, zij het meestal met satirische bedoelingen. Bv. G. van de Linde (De Schoolmeester), Natuurlijke historie voor de jeugd (1859), G. Apollinaire, Bestiaire (1911).
Literatuur: J. Calvet & M. Cruppi, Le bestiaire de l’antiquité classique, 1955. Id., Le bestiaire dans la littérature française, 1979. F. Mc Culloch, Medieval Latin and French Bestiairies, 19622. W.B. Clark & M.T. McMunn, Beasts and Birds of the Middle Ages: The Bestiary and Its Legacy, 1989. Éléments pour un bestiaire du moyen âge, themanummer Revue des langues modernes, 1994.