(Lat. het verkrijgen van de welwillendheid). Poging aan het begin van een redevoering (of een andere tekst) om de toehoorder gunstig te stemmen en zo te brengen tot een houding van welwillende aandacht. Dit kan gebeuren door bestaande negatieve vooroordelen te ontkrachten, door de eigen zwakheid of beperktheid in het licht te stellen bescheidenheidstopos( kyk (Bescheidenheidsformule, -topos) of door de aangesprokenen te prijzen of hen heil toe te wensen. Een voorbeeld van dit laatste vindt men in de rede van Chryses tot de Grieken in Ilias, I van Homerus: “Atriden, gij allen, goed gewapende Grieken, mogen de goden … het U geven Troje te verwoesten en behouden naar huis terug te keren”.
Menu