Dit(s)

(Fr. sproke, gezegde; verg. Ndl. zeisel < zegsel). In de Franse middeleeuwse letterkunde worden hiermee korte teksten bedoeld, die bestemd waren om te worden voorgedragen (‘dit’ in tegenstelling tot ‘chant’). Meestal gaat het om satirische en/of moraliserende stukjes, vaak humoristisch van toon. Het genre kende vooral succes in de dertiende en veertiende eeuw. Bv. Rutebeuf, Dit de l’Herberie (ca. 1260).
Literatuur:W. Kleist, Die erzählende französische Dit-Literatur, 1973. M. Léonard, Le dit et sa technique littéraire, 1996. A. Dubied, Les Dits et les scènes du fait divers, 2004.