(Gr. ritmische orde, harmonie < eu = goed). De harmonie van de beweging in een gedicht, voortvloeiend uit evenwichtige formele en stilistische verhoudingen (zie ook ritme ). Het begrip is toepasselijk op andere kunstvormen zoals muziek, dans en architectuur.
Literatuur:M. Praz, Mnemosyne. The Parallel between Literature and the Visual Arts, 1970, hfst. 3.