(Eng. flash = flits; forward = voorwaarts; synoniemen: vooruitwijzing; anticipatie < Lat. anticipatio = vooraf-neming; proleps < Gr. het vooraf nemen; Dts. Vorausdeutung). Techniek die verwijzingen naar de toekomst inlast in een verhaal of toneelstuk. Dit veronderstelt de tussenkomst van een instantie die het gebeuren overziet. Op grond daarvan wordt een onderscheid gemaakt tussen expliciete, toekomstzekere aankondigingen (van een betrouwbare vertelinstantie) en anderzijds toekomstonzekere anticipaties of gissingen vanwege personages. Terwijl de eerste de spanning verleggen naar het ‘hoe’ (het ‘wat’ wordt vooraf meegedeeld), verhogen de laatste veeleer de spanning m.b.t. wat er gaat gebeuren.