(ook chronicle play). Dramatisch genre uit de elizabethaanse sien Elizabethan age) letterkunde. Het wordt onderscheiden van den tragedie doordat het accent eerder valt op de publieke implicaties van de gebeurtenissen dan op de private. Referentiekader is niet het tragische universum van de protagonist, maar de politieke context. Typische motieven zijn: tirannenmoord, het streven naar politieke macht, burgeroorlog, de rol van het volk, de spanning tussen democratie en monarchie. De benadering is vaak didactisch en nationalistisch-propagandistisch. De koningsdrama’s van Shakespeare zijn de bekendste stukken in het genre.
Literatuur: J. Ribner, The English History Play in the Age of Shakespeare, 19652. E. Törnqvist, ‘De bewerking van de realiteit: het historie-drama’ in Scenarium, 1980, pp. 9-20. E. Pearlman, William Shakespeare: the history plays, 1992. G. Holderness (red.), Shakespeare’s history plays: Richard II to Henry V, 1993.