(Gr. verwisseling; Gr./Lat. synoniem enallage). Stijlfiguur gekenmerkt door een verschuiving in de relatie tussen woorden, waarbij een woord, vaak een adjectief (vandaar enallage adiectivi), door zijn vorm of plaats bij het ene woord hoort, maar naar betekenis bij een ander. De auteur wil ermee uitdrukken dat een bepaalde eigenschap, genoemd door het adjectief in kwestie, voor hem een overheersende indruk weergeeft. Bv. het grijze jagen van de wolken; een fris glas bier; een verkeerde straat inslaan; een laatste ronde afleggen.
Literatuur: M. Hillen, Dichtersprache Senecas: Abundanz, explicativer Ablativ, Hypallage,1989.