(Lat. iteratio = herhaling). Term gebruikt in het hedendaagse verhaalonderzoek met betrekking tot de relatie tussen de gebeurtenissen van een geschiedenis en de presentatie ervan in het verhaal. Men duidt ermee aan dat in een verhaal gebeurtenissen die meer dan eens zouden zijn voorgekomen, in één keer worden verteld, bv. door aanwending van bijwoorden als telkens, vaak, altijd … Iteratief vertellen wordt aldus gesteld tegenover singulier of enkelvoudig (één gebeurtenis wordt eenmaal verteld) en repetitief of herhalend vertellen (één gebeurtenis wordt verschillende keren verteld). Zie ook tijd.