(Gr. kallos = schoon: grafein = schrijven). De kunst van het schoonschrijven, vaak met een speciale pen en volgens specifieke regels. Het cultiveren van een leesbaar en elegant handschrift had een groot praktisch belang vóór de uitvinding van de boekdrukkunst, maar ook sindsdien wordt grote waarde gehecht aan de visuele kwaliteiten van het handschrift, m.n. als teken van sociale distinctie, als uitdrukking van de individuele persoonlijkheid (verg. grafologie) en/of als esthetisch element. De kalligrafie wordt vaak bedreven in het grensgebied van poëzie en grafische kunsten (bv. kalligram). In overdrachtelijke zin kan de term kalligrafie ook dienen als synoniem voor sierproza of ‘mooischrijverij’.
Literatuur: A. Gaur, A History of Calligraphy, 1994. C. Mediavilla, Calligraphie: du signe calligraphié à la peinture abstraite, 1996.