(It. caricare = beladen, overbelasten, overdrijven). 1. Spotbeeld dat door overdrijving van bepaalde karaktertrekken iets of iemand belachelijk tracht te maken. In de literatuur vinden we de karikatuur zowat in alle genres terug. Bv. Molière, L’Avare (1668).
2. Spotprent, vaak van politieke aard, verwant met het stripverhaal (sien strip en verhaal). De benaming cartoon vindt hiervoor steeds meer ingang.
Literatuur: T. Wright, History of Caricature and Grotesque in Literature and Art, 1968. M. Ragon, Le désir d’humour. Histoire de la caricature et du dessin humoristique en France, 1992. I. Harms, Het Bureau 2a. Het bureau slaat terug: de personages van Voskuil over hun karikatuur, 2000. J.-D. Wagneur e.a., La petite presse, 2005.