Kreeftdicht

(synoniem retrograde < Lat. retro-gradi = achterwaarts lopen). Een gedicht, samengesteld uit versregels waarvan de woorden evengoed grammaticaal correcte zinnen vormen wanneer ze van achteren naar voren worden gelezen. Deze gekunstelde dichtvorm werd beoefend door de rederijkers (kunst). Een verder doorgedreven vorm is het letterkreeft(ge)dicht, waarin niet de woorden, maar wel de letters van elk vers in omgekeerde volgorde gelezen, een zinvol geheel vormen (zie ook palindroom).

Bv.      Marie weerde Moedere ghenaden

Vrije Coninghinne wilt mij beraden

Reijne Maghet gracieuse soete

Fonteyne suyvere, tscommers boete (Anthonis de Roovere, Retrograde ten Loven van Maria)

Vaak schuilt er in een kreeftdicht een element van sarcasme: de retrograde lectuur zegt of wenst dan het tegendeel van de eerste lezing.

Bv.      Sis felix nec cito dispereas./

Dispereas cito nec felix sis.

(Wees gelukkig en ga niet spoedig dood./

Ga spoedig dood en wees niet gelukkig.)