De term lectuur wordt in de literatuurwetenschap in verschillende betekenissen gehanteerd.
1. Een eerste betekenis slaat op de handeling, de bezigheid van het lezen, bv.: ‘Tijdens mijn lectuur van dit boek ben ik op verschillende inconsequenties gestoten’.
2. Lectuur als een geheel van geschriften wordt vaak denigrerend gebruikt om minderwaardige teksten te onderscheiden van literatuur: lectuur als leesvoer. In deze zin is de term een equivalent van consumptieliteratuur, triviaalliteratuur.
3. In navolging van de Franse literaire theorie wordt de term ook gebruikt in de betekenis van tekstpraktijk, waarbij de hermeneutische procedure die op een tekst toegepast wordt, resulteert in een rapport dat de specifieke betekenisconstellatie van die tekst ‘herschrijft’. Bv. M. Angenot, ‘Lecture intertextuelle d’un texte de Freud’ (Poétique, 56, 1983).
4. Voor lecture/écriture, zie lisible/scriptible .
Literatuur: A. Manguel, The History of Reading, 1996. G. Cavallo, Histoire de la lecture dans le monde occidental, 1997. J. Leenhardt & P. Jozsa, Lire la lecture. Essai de sociologie de la lecture, 1999.