(Gr. meta = na, achter, mede). Taalvorm waarin over een andere taal, een zgn. objecttaal (bv. literaire communicatie) uitspraken worden gedaan. Fundamenteel voor de karakterisering van een metataal is dat ze niet zoals de objecttaal direct fenomenen uit de werkelijkheid, maar slechts fenomenen uit de objecttaal voorstelt.
Literatuur: K. Eimermacher, ‘Het probleem van een literatuurwetenschappelijke metataal’ in W.J.M. Bronzwaer e.a. (red.), Tekstboek Algemene Literatuurwetenschap, 1977, pp. 48-83. Themanummers van Littérature, 1977 en Texte: revue de critique et de théorie littéraire, 1994. J. Rey-Debove, Le métalangage, 1978. P. Galland-Hallyn, Le reflet des fleurs: description et métalangage poétique d’Homère à la Renaissance, 1994.